Co znajdziesz w moich mydłach - KAWA CYNAMON.

To trochę dziwne mydło. Naczytałam się o tym, że dodatek kawy do mydła daje jakieś wspaniałe efekty w walce z celulitem. Postanowiłam zgłębić temat ( oczywiście nie, żebym miała celulit o nie nie nie ;-)  ) Znalazłam kilka artykułów o celulicie, w których piszą, że kofeina min. przyczynia się do jego redukcji. Pomyślałam jak ma się do tego mydło, że co, jak ta kofeina się wchłania, przez skórę? Baju baju. Myślę, że to było tak. Ktoś się naczytał tego typu artykułów, a że temat na czasie postanowił wkręcić w to mydło, i przypisać mu właściwości antycelulitowe. Jak ktoś ma trochę oleju w głowie, to mniej więcej wie o co z celulitem chodzi i że to nie taka prosta sprawa. Ale wracając do mydła, dodanie do niego kawy było GENIALNE, raz, że kolor niebanalny a dwa,  peeling czymś takim to rozkosz i w dodatku skóra - jedwab.  Do kompletu cynamon, trochę zaczarowana przyprawa, już sam jego zapach sprawia, że wokół robi się ciepło i przyjemnie, ale mało kto wie, że ma on szerokie zastosowanie w kosmetyce. Zawarte w nim substancje mają silne działanie przeciw bakteryjne, olejek i kora cynamonu są skuteczne w walce ze zmianami trądzikowymi, likwidują ropne wypryski, rozjaśniają cerę zmniejszają  przebarwienia, związki chemiczne zawarte w cynamonie są naturalnym filtrem UV, oraz skutecznie wymiatają wolne rodniki. Kto by pomyślał !!!
Narobiłam więc trochę takiego kawowo - cynamonowego mydła sucie zakropiłam naturalnym olejkiem cynamonowym  i się zakochałam!!!

kliknij aby powiększyć

Tak się złożyło, że część mydła chciałam rozdrobnić, podgrzać i uformować w małe serduszka, bo uznałam, że taki drobiazg, to fajny upominek, ale jak je posiekałam i tak sobie na nie popatrzyłam, stwierdziłam że to genialna alternatywa dla potpourri, można nic nie dodawać, albo dodać co się chce, pokropić olejkiem cynamonowym i świetnie to pachnie i wygląda. Znacie taki kawał " wpuść takiego do łazienki to nawet mydło zje "? To mydło wygląda trochę jak czekolada, nic więcej chyba dodawać nie muszę, ubaw po pachy.

też kliknij jak chcesz

 Poza tym myślę, że Święta idą i to świetny akcent a atmosfera w czasie Świąt to przecież podstawa.

Co znajdziesz w moich mydłach - BIAŁE

W zasadzie to takie całkiem białe ono nie jest, raczej szarawe, kremowe nawet, a to wszystko za sprawą białej glinki, którą do niego dosypałam . Głównym olejem tego mydła jest oliwa z oliwek, o której wcześniej już pisałam. Dodatkowo oczywiście olej słonecznikowy i rycynowy. Celowo nie dodałam do niego żadnego zapachu jest delikatne, bardzo delikatne. Moje ulubione, myję nim moje pociechy   :-) , młodsza, roczna córeczka  ma skłonności do reakcji alergicznych na wiele rzeczy i bardzi wrażliwą skórę, ale mydło zdało egzamin i nie podrażnia.

Biała glinka

   Inaczej kaolin lub glinka chińska, lub porcelanowa zawdzięcza swą nazwę chińskiej górze Kao Lin gdzie poraz pierwszy ją ponoć zaczęto wydobywać ( jak by nie patrzał made in china ;-))) Jest najdelikatniejszą z glinek kosmetycznych o jedwabistej konsystencji. Wydobywana ze skał osadowych suszona i rozdrabniana zawiera wiele minerałów:  krzemian glinu, aluminium, krzem, wapń magnez, żelazo, potas. Ma właściwości ściągające, gojące, zabliźniające, zwęża pory, odświeża, odtruwa, odżywia, delikatnie złuszcza, wygładza. Fajny produkt, z naparami ziołowymi z olejami można stosować jako okłady i maseczki na skórę    ( tak jak i inne glinki ).

               Niby zwykłe mydło, nazwyklejsze, ale jednocześnie chyba najbardziej niezwykłe.

kliknij jeśli chcesz powiększyć

Co znajdziesz w moich mydłach - LAWENDA

Jest to fajnie pachnące mydło z kwiatkami lawendy w środku zrobione na silnym naparze z lawendy.

Lawenda:
   Silnie rozgałęziony krzew dorastający do 60 cm. wysokości, bardzo popularny w Europie Południowej. Kochana za swój zapach jest od wieków stosowana na nerwice, nerwowość, bezsenność , napięciowe bóle głowy, migreny, stres. Lawenda odpręża i relaksuje. Stosowana jako herbatka, olejek do inhalacji, maść do nacierania jest skuteczna na przeziębienie, astmy, kaszel, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, grypę. Herbatka działa łagodząco na objawy tzw. grypy żołądkowej, łagodzi wzdęcia, nudności, niestrawność, wzmaga apetyt.
  Napar stosowany zewnętrznie działa przeciwzapalnie, dezynfekująco i bakteriobójczo na skórę i błony śluzowe. Pomaga zwalczać egzemy oraz świąd skóry. Pobudza gojenie, odnowę i regenerację naskórka. Do dziś na południu olejkiem lawendowym smaruje się skaleczenia, egzemy, trądzik czy żylaki.

   Kiedy zaczęłam mieszać mydła, pomyślałam, że skoro lawenda jest tak popularna nie może jej i u mnie zabraknąć. Zakupiłam suszone kwiaty, bukieciki, olejki zapachowe i okazało się, że mi śmierdzi najnormalniej w świecie. Nic a nic nie podpasował mi ten zapach. Ale z lawendą to jest tak, że chyba trzeba o niej zapomnieć, bo jak przez kilka dni unosił się ten zapach po całym domu zrobiło się po prostu fajnie. Nie potrafię bliżej określić tego stanu, jest po prostu lżej i już. Do dziś najczęściej zapalam w kominku olejek z lawendy, teraz też sobie pachnie :-)


Odkąd zaczęłam interesować się naturalnymi kosmetykami odkryłam, że praktycznie zawsze nadają się one do wielu typów cery, właściwie nie powodują skutków ubocznych. Myślę, że to jest powód tak radykalnego powrotu wielu z nas do natury.

kliknij aby powiększyć

Co znajdziesz w moich mydłach- ZIELONE

Jest to mydło znakomite do cery tłustej i trądzikowej dzięki  glince zielonej.


   Glinki działają tak pozytywnie na naszą skórę ponieważ:
- mają odpowiednią strukturę, są niezwykle drobne, dzięki czemu moc minerałów w nich ukryta jest bardziej dostępna dla skóry
-są wydobywane  z głębokich pokładów gleby, morza oraz jaskiń dzięki temu są wolne ob wszystkich zanieczyszczeń
Mają bardzo szerokie zastosowanie jako właśnie dodatki do mydeł, ale także jako maseczki, zmieszane z naparami ziołowymi i olejami
   Zielona glinka jest najsilniej działająca. Jej kolor bierze się z obecności jonów żelaza, zawiera ok dwudziestu soli mineralnych ( krzem, magnez, wapń, potas, fosfor, sód ). Ma właściwości dezynfekujące i absorpcyjne ( przechwytujące, skutecznie zbiera zanieczyszczenia i toksyny) a także gojące i odżywcze. Glinka zielona jest stosowana przy skórze łojotokowej, trądzikowej. Odkaża i wzmacnia równocześnie delikatnie złuszczając naskórek dzięki swej strukturze. Posiada właściwości ściągające i matujące.
   Dobrałam sobie do zielonego mydła eteryczny olejek pichtowy - sosna syberyjska. Nie obrażając naszej rodzimej Pinus sylwestris muszę stwierdzić, że syberyjska sosenka ma w porównaniu z nią bardziej głęboki i nieco szerszy zapach. Tak jakby docierał do głębszych pokładów ciała i umysłu wąchającego. Sam olejek działa świetnie na górne drogi oddechowe w infekcjach, dla skóry jest świetnym antyseptykiem. Ponoć Rosyjskie misie robią sobie z jej gałązek posłanie w gawrach, żeby się nie nabawić w zimie kataru. Całkiem możliwe, całkiem możliwe ;-)

kliknij aby powiększyć.

Co znajdziesz w moich mydłach- BAZA TŁUSZCZOWA I ZAPACHY

Najpierw słowo o zapachach w mydłach.

Olejki możemy podzielić na cztery grupy - oczywiście można je bardziej rozbić, ale to co tu przedstawię jest dla mnie miarodajne i wystarczające.

1. Stu procentowe wyciągi z roślin. Intensywne, ale i bardzo drogie.

2. Naturalne olejki zapachowe na oleju bazowym. Czyli np. 70 % oleju arganowego i 30 olejku eterycznego. Te są tańsze, ale i trochę słabsze.

3. Naturalne kompozycje zapachowe. Czyli taka kombinacja naturalnych olejków eterycznych, która oddaje wierny zapach oryginału, tu też występuje olej bazowy. Kompozycje często tworzy się ze względu na wysoką cenę oryginału ( np. olejek różany).

4. Wszelkie syntetyczne kombinacje które do niczego się nie nadają, od których boli głowa i waży się mydło ( zupełnie jak krem w cieście, kiedy zamiast dobrego masła dodamy badziewną margarynę).

Ja używam naturalnych olejków zapachowych i jak do tej pory dwóch naturalnych kompozycji różanej i nagietkowej. Nie muszę chyba dodawać, że nie uznaję syntetycznych podróbek.

Zapachy w mydłach robionych metodą na zimno nie są tak mocne jak w tych fabrycznych. Najczęściej zapach jest delikatny i uwalnia się podczas używania ( mydlenia w wodzie, pocierania) mydła.

Teraz o tłuszczach

W wyniku kilku mniej lub bardziej udanych eksperymentów udało mi się wypracować kilka mikstur mydlanych o różnym składzie, ale baza tłuszczowa zawsze jest taka sama:

OLIWA Z OLIWEK zawsze ponad 70% składu mydlanej masy

olej słonecznikowy, masło shea, olej rycynowy to reszta czyli pozostałe 30 % w odpowiednich proporcjach.

Oliwa z oliwek
Jest szalenie popularna a zagościła u nas jak pewnie łatwo wydedukować dzięki królowej Bonie. Znana i ceniona a nawet czczona była od niepamiętnych czasów w basenie morza śródziemnego i to nie tylko oliwa ale i oliwne drzewko, które dzięki zawartości pewnej tajemniczej substancji zwanej oleuropeiną jest wręcz niezniszczalne, oporne na działanie niemal wszystkich patogenów ( drzewko oliwne żyje nawet 1000 lat!!!). Liście oliwne, zwane biblijnym zielem są jednym z podstawowych surowców zielarskich w tamtym regionie. Ekstrakt z nich jest pomocny w walce z szeroką gamą mikroorganizmów wywołujących najróżniejsze schorzenia, min bakterii  odpornych na antybiotykoterapię, najróżniejszych grzybów i co uważam za fenomenalne wirusów, które są szalenie trudne do pokonania.
Oliwa - bo o niej praktycznie miała być mowa, też jest ciekawa. A D E K  oraz F- w te witaminy jest bogata.  E - witamina młodości, doskonały antyutleniacz, F - Jeden ze składników wchodzących w skład bariery lipidowej skóry, chroni przed utratą wilgoci i wygładza skórę. Doskonała dla cukrzyków, asymiluje cukry i wyrównuje ich poziom we krwi. Czysta , dziewicza,  niefiltrowana oliwa jest wspaniałym kosmetykiem.  I powiem Wam ,że przetestowałam ją gdzie się da w kuchni,  przy kąpieli na skórę i włosy, jako maseczka z glinkami, przy kąpieli dzieci i uważam, że jest to jedna z najcudowniejszych substancji używanych w kosmetyce. Fantastyczną sprawą  jest dodanie kilku kropel oliwy do wanny, lub wmasowaniu w ciało pod prysznicem, nie na darmo oliwa uznawana jest za naturalny eliksir młodości.  

Olej słonecznikowy:
Bo jest ogólnie dostępny, niedoceniany. Po co sięgać po jakieś cuda niewida, jeśli pod ręką mamy nasz krajowy wspaniały produkt, nawilża i wygładza skórę. Jest jednym z niewielu olejów , które  nie powoduje powstawania zaskórników, ma działanie normalizujące , polecany jest do pielęgnacji skóry z nadmiernym wytwarzaniem sebum, ma również działanie przeciwrodnikowe i przeciwzapalne. Jednym słowem nie tylko do schaboszczaków się nadaje, myślę, że warto po niego sięgnąć. 

Masło shea
   Uzyskuje się je z orzeszków drzewa masłowego rosnącego w Afryce, które owocuje po raz pierwszy po trzydziestu latach. Dlatego nie ma praktycznie upraw tego drzewa a masło jest pozyskiwane z dziko rosnących roślin, co jest niewątpliwym jego plusem.
   Masło posiada ogromne właściwości pielęgnujące, natłuszczające, substancje w nim zawarte przyspieszają gojenie się ran, podrażnień, stanów zapalnych i poparzeń słonecznych. Zawartość witamin A i E przyczynia się do poprawienia elastyczności skóry. Znakomicie utrzymuje prawidłowy stan nawilżenia skóry suchej a przy tłustej nie powoduje zaczopowania porów. W swojej ojczyźnie jest szeroko stosowane do pielęgnacji niemowląt. Jako maść na bolące mięśnie, podrażnienia skóry i naturalna odżywka do włosów.

Olej rycynowy
Dosyć powszechny w kosmetyce. Wytwarza się go z nasion Rącznika Pospolitego, który u nas również występuje. W mydłach jest fantastycznym naturalnym składnikiem pianotwórczym. Stosowany na skórę i włosy pięknie odżywia. Jest jednym z najbardziej błyszczących olejów i dlatego często stosuje się go przy produkcji błyszczyków do ust.



 
Olej palmowy. No i tutaj mamy mały dylemacik. Olej palmowy jest fajnym składnikiem, ale PSTANOWIŁAM GO JUŻ NIE DODAWAĆ DO MYDŁA. Głównymi dostawcami oleju są Indonezja i Malezja. Są to bardzo biedne kraje, popyt na olej palmowy sprawił, że zaczęto niemiłosiernie karczować naturalne lasy i sadzić plantacje palm olejowych, jeśli ktoś się nie domyśla czym to się skończyło niech poczyta na stronie: http://ekonsument.pl/a654_olej_palmowy.html 
naprawdę polecam.   
                                                                              OTO LAS

                                                    

Najsłynniejsze mydła: Biały Jeleń

Chyba nie ma w naszym kraju osoby po trzydziestce, która nie znałaby tego mydła. Zaczęto je produkować w Krakowie od 1921r.  przez Fabrykę Przetworów Tłuszczowych s.a. ( Fajna nazwa, zupełnie jakby robili jakieś konserwy a nie mydło ).Wytłoczono na nim głowę jelenia z krzyżem między rogami na pamiątkę legendy o Św. Hubercie, któremu taki jeleń ukazał się w czasie polowania. Po wojnie za czasów komuny krzyż oczywiście usunięto i dziś mamy sam łeb owego zwierzęcia. Dziś produkuje je Pollena Ostrzeszów i powiem wam, że mają w swojej ofercie sporo produktów tego typu. Bo biały jeleń był niegdyś niezwykle powszechnym mydłem ale dziś jest uznawany za to, że nie zawiera substancji drażniących, sztucznych barwników czy substancji zapachowych. Jest hipoalergiczny i w dobie rzeszy dzieciątek (i nie tylko) uczulonych na wszystko, polecane przez pediatrów. Kiedyś to było mydło potasowe, bardzo miękkie. Pamiętam jak dziadek miał takie zawsze rozmoczone w kubku, służyło mu jako krem do golenia,  wyobrażacie sobie dziś facecików golących się czymś takim, no poza oczywiście twardzielem Chuckiem Norisem. Wracając do tematu, dziś jest to mydło sodowe, twardsze, ale nadal bardzo dobre dla alergików.

Najsłynniejsze mydła: kastylijskie i marsylskie

Jak już ci Krzyżowcy przywieźli to mydło z regionów starożytnej Syrii to nasi od razu zaczęli je udoskonalać po swojemu i mamy dziś kostki o wdzięcznych nazwach: Dalila czy inna Kleopatra, a jadą tak, że na dziesięc metrów czuć. Ale zanim ta profanacja nastąpiła w Europie zaczęto produkować naprawdę fajne mydła.

Marsylia posiada fabryki mydła od XII w. Jako surowiec była głównie używana oliwa z oliwek a sodę uzyskiwano z popiołów Solirody. Czyli zupełnie jak w mydłach alep. W 1688 ustalono bardzo ścisłą regulację produkcji tegoż mydła, które do dziś cechuje niezwykła jakość. Jedna z tych regulacji mówi, że mydła nie można produkować w okresie letnim, pod groźbą konfiskaty towaru, gdyż wysokie temperatury obniżają jakośc towaru. Charakterystyczne dla mydła marsylskiego jest to, że znajduje się w nim zawsze 72 % tłuszczu, chociaż dziś nie zawsze jest to oliwa z oliwek. 

Metoda produkcji jest dosyć skomplikowana, gotowanie, płukanie słoną wodą, odpoczywanie, sama sie trochę pogubiłam czytająco tym :-) przyznaję. 

W Marsylii do dziś przetwało kilka fabryk mydła a określenie  "Mydło z Marsylii" tak jak i w przypadku mydła kastylijskiego jest właściwie metodą wytwarzania i nie jest zarezerwowane dla tego jednego regionalnego produktu. 

Jednak, jeśli kupimy już takie oryginalne mydło, to ujrzymy niezwykłe, bo wytwarzane tradycyjnymi metodami mydło z naturalnych składników o niezmiennej wysokiej jakości. Kosteczka takiego mydła kosztuje ok 20 zł za 300 g.

Mydlo kastylijskie cechuje 60 % zawartości różnych tłuszczów roślinnych ( olej jojoba, konopny, kokosowy), jest wytwarzane z organicznych składników, to jego niewątpliwy plus.

UWAGA! kostka 130 g potrafi kosztować 32 zł. To jest dopiero przegięcie.

                

 

         

Najsłynniejsze mydła: Savon Noir

Jest taki kraj na świecie, gdzie kobiety spotykają się dwa razy w tygodniu w łaźniach, odbywa się tam rytuał pielęgnacji ciała i włosów. Wykorzystują w tym celu mydło produkowane na miejscu od czasów Chrystusowych. Ten kraj to Maroko a mydło znane jest na całym świecie pod nazwą czarnego mydła Savon Noir.
Mydło uzyskuje się z mieszaniny oliwy i zmiażdżonych czarnych oliwek. Czarne mydło, to mydło w stu procentach naturalne niczym nie perfumowane o konsystencji pasty. Delikatnie złuszcza naskórek i oczyszcza skórę. Robi się taki masaż rękawicą z koziego włosia :-) nazywa się to gnomażem, czyli takim zabiegiem eksfoliacji. Mydło ma właściwości kojące, uspokajające jest bardzo bogate w witaminę E. Niezwykłą cechą tego mydła jest to, że się nie pieni ale w połączeniu z wodą tworzy delikatną kremową emulsję. Posiada specyficzny zapach nierafinowanej oliwy z oliwek i jest interesujące w użyciu, jednym słowem trzeba się do niego przyzwyczaić. Przeczytałam o nim kilka artykułów i dowiedziałam się jednego, to mydło jest w swojej ojczyźnie nazywane dotykiem anioła i naprawdę działa cuda, skóra jest po nim pięknie wygładzona i odżywiona. Naprawdę warto się skusić.
Cena takiego mydełka to jedynie ok. 39 zł za 200 ml. Jednym słowem w Maroku standard a u nas luksus, zastanawiam się czasem, czy ci co je sprowadzają  nie przeginają delikatnie wykorzystując popyt na takie naturalne cudeńka. Pomijając ten szczegół cenowy, polecam.


                                




                                                                                  

                                               

A nie przypomina Wam trochę towotu ? Hi Hi Hi       

Najsłynniejsze mydła: mydło z Aleppo

Zabiorę Was teraz do miejsca, gdzie ma swój początek mydło. Miasto Alepp, znajduje się w północno - zachodniej Syrii. Jest jednym z najstarszych miast na świecie. Pierwsze twarde mydła zostały opracowane właśnie tam ponad 2000 lat temu. Coprawda wcześniej używano mydeł, ale to było coś co bardziej przypominało maziowatą substancję a nie znane nam dziś mydło w postaci kostki. Do dziś są produkowane według tych samych zasad i tą samą techniką rzemieślniczą. Mydło z Aleppo jest od starożytnych czasów symbolem kultury i historii tego kraju. Takie właśnie mydło zostało przywiezione do Europy prawdopodobnie przez Krzyżowców w XII w. To ono właśnie dało początek tradycji mydlarstwa na naszym kontynencie. Tak sobie myślę, że dużo czasu minęło zanim dostaliśmy w ręce ten wynalazek, ( jak i zresztą wiele innych) a sporo rzeczy, które nam dziś służą przywieźliśmy  przy okazji krwawych wojen i podbojów, a uważamy się za takich inteligentnych i dumnych Europejczyków, tymczasem gro tego co dziś mamy po prostu buchnęliśmy innym, mądrzejszym od nas narodom. Wracająć do mydła. Głównymi składnikami tegoż mydła są: dziewicza oliwa z oliwek, czyli tłoczona na zimno najwyższej jakości, olej laurowy oraz sód uzyskiwany albo z słonej wody morskiej lub ze specyficznych słonych jezior, albo z popiołów rośliny: Solirod Zielony.

Zarówno oliwa jak i laur są przedmiotami kultu, mają wręcz święte znaczenie dla kultur basenu Morza Sródziemnego. W starożytności wierzono, że laur, to boskie drzewko, własność Apollina, stąd wieńce laurowe wręczane zwycięzcom. Nimfa Dafne, chcąc uciec od Apollina właśnie, została przemieniona w drzewo laurowe, tak głosi jeden z greckich mitów. Laur wytwarza owoce, z których jest tłoczony olej mający właściwości antyseptyczne i jest składnikiem maści stosowanych na czyraki, ropnie i stany zapalne skóry. Łagodzi też bóle reumatyczne i nerwobóle.
Drzewo oliwne ma również mistyczne znaczenie. Gołąb z gałzaką oliwną w dziobie to symbol pokoju, dar Boży. Taki właśnie gołąbek obwieścił Noemu koniec potopu. Dla Ateńczyków, jest to drzewo święte, prezent od Ateny. Ponoć liście mają jąkolor jej oczu. Oliwa z oliwek wcierana w skórę, nadaje jej niezwykłą gładkość, łagodzi również bóle mięśni i stawów.

Nie bez znaczenia jest też proces produkcji, który nie zmienia się jak już wspomniałam od początku powstawania mydła. Przyrządza się mieszaninę wody sody i oliwy z oliwek. Gotuje się to w wielkich kotłach aż do całkowitego zmydlenia, masa rozdziela się na mydło tzw. właściwe i ług, który się usuwa. Potem masę mydlaną przepłukuje się wodą tak długo aż resztki ługu zanikną  pod koniec dodaje się olejek laurowy, który nadaje mydłu właściwości antyseptyczne. Taką masę mydlaną pozostawia się do odparowania resztek wody poczym rozsmarowuje się sie na podłożu i tnie oraz stempluje. Tak przygotowane bloki w oliwkowym kolorze układa się w wysokie kolumny i pozostawia na ok 9 miesięcy aby " doszło", pokrywa się wtedy wartwą patyny w kolorze ochry. Jak na prawdziwy rarytas kostka takiego mydła nie jest tania i kosztuje ok 30 zł albo i więcej.

I znów, tak jak ze wszystkim doceniamy to mydło , bo jest takie tradycyjne i naturalne, a kiedyś to było zwykłe mydło. To dowód na to, że wielu z nas ma dosyć masowej produkcji wszystkiego, jedzenia, ubrań, żywności. Ja bynajmniej zauważyłam , że w obecności takich produktów, czy są to kosmetyki, czy jedzenie, łatwiej mi się "oddycha". Patrząc na nie dostrzegam je, jestem bardziej świadoma ich obecności a nie tylko machinalnie używam. Szanuję je, bo wiem gdzie jest ich źródło i ile pracy kosztowało mnie ich wytworzenie a co za tym idzie dwa razy się zastanowię zanim je wyrzucę.

                     

Mydło - co jeszcze o nim wiedzieć warto :-)

Chciał nie chciał, należałoby dla uzupełnienia tematu przybliżyć co niektórym chemię i fizykę mydła, w końcu trzeba wiedzieć czym się codziennie myjemy.

*  Mydła, te, których używamy najczęściej, są solami potasowymi lub sodowymi wyższych kwasów tłuszczowych, głównie palmitynowego, stearynowego i oleinowego. Czyli, bierzemy np. NaOH( tego samego co jest w "krecie" do rur) , wodę i jakiś tłuszcz,  mieszamy i już. Sęk w tym, że wszystkie składniki muszą być naprawdę idealnie odważone, żeby reakcja zmydlania prawidłowo zaszła, a każdy tłuszcz, potrzebuje innej ilości NaOH.

*  W zależności od użytej zasady możemy wyróżnić mydła sodowe, twarde, toaletowe,  najbardziej powszechne, mydła potasowe, miękkie, maziste, np. Biały Jeleń. Magnezowe - płynne często używane jako bazy do szamponów, oraz techniczne litowe, wapniowe, do smarowania łożysk, czy coś tam, ale te nas nie obchodzą, ja nawet nie wiem, gdzie mam w domu jakieś łożyska :-)

*  CIEKAWOSTKA:  Wynikiem zmydlania jest sól, czyli nasze mydło, oraz gliceryna. W mydłach produkowanych masowo w fabrykach, gliceryna , która ma fantastyczne właściwości nawilżające jest oddzielana od mydła i sprzedawana jako osobny produkt, pozwala na to technologia produkcji mydła na gorąco ( wszystko się razem gotuje i tyle). Mydła produkowane ręcznie w małych mydlarniach, są najczęściej produkowane na zimno lub tylko częściowo ogrzewane, co pozwala glicerynie pozostać w kostce mydła.  Dlatego tyle się mówi o tym, że mydło wysusza, a to nieprawda, bo dobre, ręcznie robione mydło wcale takie nie jest.

*  Potem jak już takie mydło się nam wymiesza, a czasem miesza się nawet godzinę wlewamy je do formy i zostawiamy do stężenia, potem można je pokroić na przykład. Nie wolno go jeszcze używać, bo jest żrące, w ogóle robiąc mydło trzeba niesamowicie uważać, okulary, rękawiczki, długi rękaw i zdrowy rozsądek to podstawa. Zmydlanie będzie zachodziło jeszcze kilka tygodni, mydło mysi poleżakować, złagodnieć, nasycić się tym co dobre.


*Dlaczego mydło myje? Właściwie to myje woda, a mydło jej w tym pomaga. Sama woda nie łączy się z brudem , cechuje ją zbyt duże napięcie powierzchniowe ( to ta siła, która trzyma wodę w kupie, znaczy w kropli) , natomiast mydło sprawia, że ta siła maleje. Każde mydło ma dwa końce :-) jeden koniec rozpuszczalny w wodzie, drugi nierozpuszczalny, ale za to rozpuszczalny w tłuszczach. Jeden więc koniec łaczy się z cząsteczką wody, drugi z cząsteczką brudu ( tłuszczu) i powstaje emulsja z wody , mydła i tłuszczu, na tyle mocna, że brud nie osadza się ponownie na skórze. Mam nadzieję, że nie zagmatwałam zbytnio.


*  Jest taka opinia, że mydło powinno mieć pH ok 5,5 lub idące w stronę kwaśnego a mydło o pH zasadowym wysusza skórę. Niestety, tak się nie da, ale to dobrze, a oto dlaczego. Mydło jest solą słabych kwasów, więc z racji swej chemicznej natury, nie może być kwaśne. Jeśli coś ma kwaśny odczyn, nie jest mydłem a innym detergentem. Skóra nasza jest organem dynamicznym, reagującym na zmiany otoczenia zgodnie z prawami natury. Jest w chemii taka reguła ( Le Chateliera), która mówi, że każde działanie zewnętrzne naruszające stan równowagi układu, wywołują w nim takie zmiany, które zmniejszają to działanie. W praktyce działa to tak. Jeśli zmyjemy skórę czynnikiem zasadowym to dość szybko wróci ona do swojego właściwego pH, tak samo jest z tłuszczem, jeśli zmyjemy go ze skóry , po ok 30 min nasz organizm wytworzy jego nową warstwą. Tak więc mycie jest procesem stymulującym procesy wydzielnicze skóry. I tak naprawdę pH mydła, o ile jest w rozsądnych granicach nie ma kolosalnego znaczenia. a doświadczenie mówi, że detergenty syntetyczne zawierają sporo sztucznych substancji drażniących skórę, natomiast mydła naturalne zawierają kwasy tłuszczowe znane naszej skórze i tolerowane przez nią. Nasza skóra poza czynnikami ochronnymi wytwarza również odpadki, np. łój, który miesza się na jej powierzchni z kurzem i innymi świństwami, na skórze zachodzi również rozkład tego co na niej aktualnie siedzi, więc mycie jej to podstawa. A ci co tak krzyczą, że pH mydła ma wynosić 5,5 niech nie zapominają że w kwaśnym środowisku świetnie czują się grzyby.


     No i co, niby taka prosta sprawa z tym mydłem, używamy go codziennie wiele razy a tak naprawdę mało kto zwraca uwagę co się kryje w tej małej kostce.
Ja zaczęłam się w to bawić z dwóch powodów. Po pierwsze dla tego, że wiem co jest w moich kosmetykach, a po drugie, ze względu na króliczka., tego króliczka, którego wizerunek często widzimy na opakowaniach kosmetyków, na moich jest zawsze przekreślony.
                                        don't testing animals
ale o tym kiedy indziej.

Mydło - co o nim wiedzieć warto.

Mydło w pojęciu chemicznym jest solą nasyconych lub nienasyconych kwasów tłuszczowych. Powstaje w wyniku reakcji zasady, najczęściej sodowej z tłuszczem zwierzęcym lub roślinnym.  Takie prawdziwe czyste mydło posiada bardzo dobre  właściwości czyszczące, potrafi wiązać cząsteczki tzw. brudu ale w kontakcie ze skórą wysusza. Dlatego zaczęto je uszlachetniać dodając wspaniałe oleje roślinne, woski zapachy, ziołowe wywary, oraz suszone zioła.
I jeszcze jedno. Prawdziwe mydło zostawia na wannie charakterystyczny osad,
który jest mieszaniną brudu i mydła, utrzymuje się on na powierzchni wody, przez co nie łączy się powtórnie z przedmiorem który myjemy czy pierzemy.
 No tak, tym jest mydło dziś, a czym było dawniej? Substancje mydłopochodne znano już 2800 lat p.n.e. Według rzymskiej legendy mydło (z łaciny sapo) wzięło swą nazwę od góry Sapo, na której odbywały się obrzędy sakralne. W ofierze bogom składano tam zwierzęta. Kobiety piorące nad Tybrem odkryły, że spływająca z deszczem ze stoku mieszanina stopionego łoju zwierzęcego, popiołu i gliny doskonale nadaje się do prania. Ponoć mydło wynaleźli i zaczęli produkować jako pierwsi Fenicjanie ( żyjący na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego) baaaaaardzo dawno temu ok III wieku p.n.e. Robili je z różnych tłuszczy zwierzęcych jak i roślinnych, popiołów i takich tam. Fenicjanie sporo handlowali więc mydło poszło w świat dosyć sprawnie i szybko. Potem to już było z górki, każdy po swojemu rozwijał i upiększał produkcję mydła. Arabowie, Włosi, Hiszpanie, to byli mydlani potentaci dawnych czasów. Potem wynaleziono tzw. " sztuczną sodę"  pod koniec XVIII W i nie trzeba już było kombinować z mieszankami popiołów specjalnie dobieranych roślin. Mydło więc trafiło "pod strzechy". Jeszcze przed pierwszą wojną światową bardzo wielu ludzi robiło mydła w domu. W tym okresie do produkcji mydła stosowano głównie tłuszcze zwierzęce, i to z odpadków. Mama mi opowiadała, że dziadek robił dla baci mydło do prania roboczych ubrań z resztek tłuszczu nutrii, które chodował.  Dziś jakże szokujące, ale to jest dla mnie właśnie jeden z tych sentymentalnych znaków nie tak dawnych czasów.  Taki detergent poza tym, że w miarę dobrze oczyszczał, niestety zatykał pory i mógł powodować wypryski. W okresie wojny był spory deficyt na zwierzęce tłuszcze z wiadomych względów, więc zaczęto używać niedocenianych tłuszczy roślinnych, których jest całe mnóstwo w dodatku mają naprawdę wyjątkowe właściwości, mydła stały sie łagodne, delikatne dla skóry i niejednokrotnie wspomagają walczyć z różnymi skórnymi prblemami, jak przetłuszczenie, nadmierna suchośc, alergie a nawet ostatnio celulit :-))). Nie chciałabym jednak szerzyć opinii, że mydło jest lekiem na całe zło, ale w połączeniu z odpowiednią pielęgnacją, trybem życia, dobrze dobrane naprawdę fantastycznie się sprawdza. Rozpoczął się renesans dla tej wspaniałej sztuki jaką jest mydlarstwo. W tym naprawdę można się zatracić, sama wiedza jest niezwykle interesująca a co dopiero eksperymentowanie z coraz to nowymi składnikami. Mogłabym tu jeszcze sporo o chemicznej stronie całego procesu tworzenia mydła, ale po co, skoro ta, nazwijmy ją " mistyczna" jest o wiele ciekawsza. 
Jeszcze będzie czas na rozpisywanie się o cudnych substancjach, a jest o czym,
naprawdę jest o czym :-)

Mam tego dosyć.! Czyli w oczekiwaniu na NaOH

Z niecierpliwością czekam na kolejną porcję wodorotlenku sodu, silne żrącej zasady , podstawowego składnika " niesławnego" kreta do rur i... mydła. Bo mydło to taki fajny twór, który potrafi okiełznać ową zasadę, mydło jest cierpliwe, wystarczy kilka tygodni a z drażniącej substancji staje się eliksirem piękności.

 

Przyszedł kiedyś taki czas, że miałam dosyć walających się po domu jednorazówek, wędlin z paczki ociekających wodą, pomidorów w grudniu, napojów gazowanych ton reklam w skrzynce pocztowej, a brak w niej kartek na święta. Zatęskniłam za czasami kiedy wszystko pachniało ładniej, smakowało lepiej, kiedy nawet zwykłe rzeczy były bardziej niezwykłe niż dziś I zaczęłam kombinować. Najpierw wsadziłam moje ledwo co urodzone dziecko do chusty, nosiłam to małe zawiniątko jak małpkę i byłam z tego bardzo dumna. Potem zrobiłam kiełbasę do słoika i poprosiłam tatę, żeby wędził mi szynkę. A potem zupełnie przypadkiem przeglądając jakieś strony w necie natrafiłam na piękne zdjęcie kostki mydła uciętej z bloczku, owiniętej kawałkiem juty i ozdobionej kwiatkiem. NO I  SIĘ ZACZĘŁO Pochłonęło mnie to całkowicie, pierwsze próby były kompletną klapą, ale dosyć szybko doszłam co i jak.  Nigdy nic nie sprawiało mi tyle radości. Z wykształcenia jestem biologiem, więc chyba dała o sobie znać natura odkrywcy i eksperymentatora. Po kilku  mniej lub bardziej nieudanych próbach udało się. Moje śliczne kawowo cynamonowe maleństwo uśmiechało się do mnie w foremce po serku homo. Czytałam co się da na ten temat, i mimo, że wiele się na ten temat pisze dziś uważam, że receptury na najlepsze mydła opracowałam sama.  Robiłam coraz śmielsze próby z najróżniejszymi dodatkami i o dziwo udawało się :-) . Doszłam również do wniosku, że mydło to po prostu kostka myjąca i nie ma co sobie mydlić oczu, że to coś zdecydowanie więcej, szczypie w oczy i bez odpowiedniej pielęgnacji może wysuszyć skórę, ale jednocześnie jest tak cudownie naturalne, takie inne od tego wszyskiego co znam, że warto dać się tej pasji wciągnąć.
Mydła były coraz fajniejsze i robiło się ich coraz więcejI tak mi przyszło do głowy, żeby się tym pochwalić, a co tam w końcu każdy może być artystą.

                   
( kliknij aby powiększyć )

Tak wyglądają moje dzieła mydła: kawa - cynamon, oliwkowe ( białe) oraz lawendowe z kwiatkami w środku.